Value Based Health Care

Waardegedreven zorg, hoe geef ik daar zelf nu invulling aan?

Waardegedreven zorg, een prachtige ontwikkeling en interessante term… daar wil iedereen wel aan meedoen, nietwaar? Wie wil nu geen waarde toevoegen aan de zorg. Echter doorpratend over deze ontwikkeling hoor ik vaak de vraag: ‘En welke waarde dan? Wat is waarde? En wat is voor joú van waarde.’ Gehoorde reacties tijdens het onderzoekstraject verschilden van: ‘Waarde, hoezo… is dat financieel dan, dat het meer waard wordt?’ Tot: ‘Waardegedreven zorg, dat doe ik toch altijd al. Ik wil altijd al het beste voor mijn patiënt. Alsof hoe ik het daarvoor deed waardeloos was?’

Binnen Isala, waar ik afgelopen jaar meewerkte aan het Programma ‘Isala Stroomt door’, streven we naar het ontwikkelen van zorgketens als middel om waardegedreven zorg vorm en inhoud te geven. Waardegedreven zorgketens zijn ketens waarin patiëntwaarde wordt nagestreefd als het gaat om kwaliteit van leven en goede ervaring van de behandeling. En dan ook nog eens op een efficiënte wijze. 

En dan, al is de keten technisch uitgeschreven, zijn de dashboards op orde en gaan we zelfs meten en vergelijken… Hoe weet ik dat wat mijn waarde is die ik toevoeg? Enerzijds door een mooi middel waarmee ook de directe terugkoppeling plaatsvindt door het bespreken van de PROMs (patient reported outcome measures) in de spreekkamer en ook door spiegelgesprekken en bijeenkomsten met patiënten. Anderzijds zit het in eigen houding en gedrag. Hoe doe ik dat dan zult u misschien denken? Stellen we onszelf wel eens de vraag: ‘Wat draag ik nu bij om de zorg te verbeteren, wat doe ik om waarde toe te voegen voor onze patiënten? ’ ‘Maak ik bespreekbaar wat van waarde is en wat kwaliteit van leven voor de ander betekent?’

Of ik waarde toe wil voegen is geen vraag… daar zullen we allemaal net als ik zonder aarzeling bevestigend mee instemmen. Maar hoe? Wat vinden patiënten van de toegevoegde waarde van de behandeling en hoe verhoudt zich dat met wat ik als zorgprofessional zou willen bereiken. Staat mijn eigen professie en wat ik denk dat moet voorop én/of ga ik het gesprek aan met de patiënt om te horen wat waarde in zijn of haar leven betekent. Handel ik op aanvraag of verdiep ik me in de mens achter de vraag en diens behoefte. De combinatie van de eigen kennis en kunde en professie, het verdiepen in de patiënt en het reflecteren op eigen handelen zullen waardegedreven zorg steeds verder doen doorontwikkelen. Het informeren van patiënten en verwachtingen afstemmen. Het kan zo zijn dat een andere voorbereiding en soms zelfs een andere behandeling deze mensen een betere kans kunnen geven op positieve uitkomsten. Het managen van de verwachtingen van de patiënten is een nieuwe uitdaging in het speelveld van snelheid, productie en het samen beslissen met de patiënt. Dit vraagt bijzondere communicatieve competenties en onderlinge samenwerking binnen de keten om daarin eensluidend een andere manier van werken vorm te geven.

De kracht van samen en afstemmen


Waardegedreven zorg kan je niet anders doen dan samen. Kijkend naar je eigen stukje en hoe je daar je uiterste best in kan doen en de meest optimale zorg kan leveren. Én in afstemming en samenwerking met de samenhangende schakels in de keten. Als alleen jouw diagnostiek, behandeling, manier van verpleging fantastisch is en verder in de schakels loopt het niet goed door, dan is de kans groot dat de patiënt ontevreden het ziekenhuis verlaat. En hoe kunnen we nu bijdragen om die hele keten optimaal te laten verlopen. Alleen door samen naar de patiënt in zijn/haar geheel te kijken. Door ons te verdiepen in de patiënt, wat goed is voor hem of haar, wat van belang is in de zorg, behandeling en begeleiding. Als je dat goed op orde hebt, is de kans dat waarde wordt ervaren het grootst.

Elkaar treffen werkt

We zien bij het opstarten van zorgketens dat er verbinding ontstaat door elkaar te ontmoeten en met elkaar in gesprek te gaan over de zorg, de hiaten, de kansen en de mogelijkheden.  Elkaar snappen, elkaar kennen en elkaar ontmoeten werkt. In de uitwerking van zorgketens zullen we ons dan ook verder verdiepen hoe het elkaar treffen versterkt kan worden, zonder eindeloos in overleg te moeten. Het pakken van een kop koffie, elkaar treffen bij een overdracht, gezamenlijk een MDO doen… hoe benutten we dat wat er al is en zorgen we ervoor dat we de ontmoetingen en afstemmingen versterken.

Je kan het eigenlijk niet goed doen en toch ook wel…

Iedere patiënt is anders, het vraagt het uiterste uit jezelf te halen in dat stukje zorg wat je verleent met oog voor het gehele traject, goede overdracht, samenwerking en afstemming. En anderzijds kan je het al zo snel goed doen, gerichte aandacht, gedegen kennis, een helder en open gesprek, samen beslissen en oog voor de mens en zijn omgeving geven onze patiënten het gevoel gezien en gehoord te worden, als mens!